18-12-2020 Groningse kerstwensen in 33,4 km

Het was afgelopen vrijdag prima wandelweer en ik had mijn tweewekelijkse parttime dag. Een goede reden dus om op pad te gaan na weer een week thuis werken met heel veel online vergaderen.

Omdat dit jaar het traditionele tuinetentje met mijn promovendi en arts-assistenten door covid19 niet door kon gaan had ik voor hen een kerstwens geschreven. Bovendien had ik bedacht dat ik die kaarten bij diegenen die in Groningen woonden wel lopend kon bezorgen. 

En zo ging ik met een doel en goed gemutst op pad. Ik begon in de westelijke buitenwijken van de stad. Tussen die adressen nog verassend veel natuur. Op weg naar het eerste adres in Buitenhof:

Op weg naar het tweede adres in Vinkhuizen kom ik achtereenvolgens langs natuurgebied De Hege Vier, over het Hoendiep en door het Westpark:

In Vinkhuizen kwam ik een postbode tegen: zware fietstassen achterop, een overvolle mand voorop en twee grote schoudertassen om de nek. Mooi dacht ik, ik spaar de postbodes vandaag 14 enveloppen uit. 

Op weg naar het volgende adres in Reitdiep, nam ik een stukje glibberig jaagpad langs het Reitdiep:

Na het derde adres kwam ik door het uitgestorven Zernicke terrein, waar lekker veel bankjes staan. Een klein uur later kwam ik door de mooist versierde straat van Groningen. Aan alle gevels kerstlampjes en overal verlichte arrensleetjes.

Vanaf daar stuurden mijn enveloppen me richting binnenstad. Vanaf de Korrebrug zwaaide ik vrolijk naar een binnenvaartschipper die gezellig terug zwaaide.

Gelukkig lagen mijn bezorgadressen in het centrum van Groningen wat dichter bij elkaar. De volgende etappe ging naar een nieuwbouwwijk aan de Oostkant van de stad en stuurde me langs het Winschoterdiep.

Googlemaps stuurde me in Europapark voor het huisnummer naar een deel van de straat waar geen huizen staan. Na even zoeken besloot ik deze promovenda maar even te bellen om te vragen waar ik haar brievenbus kon vinden. Ze zag me lopen vanuit het raam van haar flat en dirigeerde me naar haar brievenbus. Ondertussen had ik er al 25 km opzitten en moest nog drie adressen. Op naar de zuidkant van de stad.

Bij het volgende adres sloeg de twijfel toe. Een brievenbus zonder naambordje bij iemand van wie ik wist dat hij onlangs verhuisd was. Maar was dit zijn oude of nieuwe adres? Te moe om er lang bij stil te staan liet ik de kaart in de brievenbus glijden. De laatste twee adressen lagen vlak bij elkaar en waren snel gevonden. Een half uurtje later was ik weer thuis: 33,4 km en 6,5 uur later. Tikje spierpijn, best wel moe, maar met een goed gevoel.

En daarom aan iedereen die dit leest: 
Zorg voor voldoende beweging, geef elkaar af en toe een aardig woordje en geniet van de dingen om je heen. En daarmee wens ik je fijne en knusse kerstdagen en bovenal een goed 2021. Maak er wat moois van!