30-9-2020 Grote Rivierenpad: Ochten - Zetten, 18 km

In plaats van een wandelvakantie met Peter op Corsica, het eiland dat 2 weken geleden van corona-code geel veranderde in oranje, ga ik verder met het Grote Rivierenpad om over 4 dagen door Peter in Kleef opgehaald te worden om het Krijtlandpad in Zuid-Limburg te gaan doen. Alles zo corona-veilig mogelijk.
Nu loop ik eerst 4 dagen alleen. Miriam zag het met de matige weersverwachting niet zitten, maar ik wilde niet nog een wandelvakantie in het water laten vallen. Figuurlijk dan, letterlijk zien we wel. De voorspelling voor vandaag is in elk geval dat het droog zal blijven. En dus zet Peter me af bij het station voor de trein van 7:15

Om half elf stap Ik uit een bijna lege bus de zon in in Ochten. Helaas is café de Waal nog dicht, een kopje koffie aan de start was lekker geweest. Over een tegelpad onderaan de Waaldijk begin ik aan de route.

Al snel volgt een onverhard pad de grote uiterwaarden in (Gouverneurspolder).

Ik loop heerlijk in het zonnetje en kom alleen een vriendelijke vogelaar, koeien en heel veel ganzen tegen. Het onverharde pad wordt grasdijk (zomerdijk) en weer onverhard pad.

Steeds uitzicht op water, weilanden en akkers met in de verte de kerktoren van Druten aan de overzijde van de Waal.
Ter hoogte van het gestremde voetveer naar Druten benut ik een bankje om mijn jas uit te doen en een slokje te drinken.
Het pad voert me terug naar de Waaldijk en langs een scheepswerf en mooie dijkhuisjes.

Bij het prachtige kerkje vlak voor Dodewaard mag ik de dijk weer af door een stukje bos.

Ik loop verder Dodewaard in om bij een cafeetje in het centrum te genieten van een zalige kop koffie (en toilet).

Even voorbij het kerkje van Hien komt een grote rottweiler blaffend op me af rennen. Na mijn "help" komt het baasje om de hoek met natuurlijk "hij doet niets". Dat zeiden ze ook van de Duitse herder die ik als kind aan mijn broekspijp had hangen en dat raak je helaas nooit meer kwijt.
De route buigt nu van de Waal af richting Linge. Ik zie weer boomgaarden en veel mooie huizen. Langs een graspad net voorbij stationnetje Hemmen plof ik neer voor een boterhammetje.

Ook het vestje kan uit. Natuurlijk staat nog geen 500 meter verder een bankje.
Het smalle pad zigzagt tussen weilanden door en later ook boomgaarden. Ik ga door diverse hekjes en over afwisselend gras- en bomenlaantjes.

Ik kom meerdere wandelaars tegen. Zo kom ik op landgoed Hemmen. 
Ik zie een man die op zijn knieën door een loepje aan het kijken is. Ik ben nieuwsgierig en hij laat mij een piepklein paddestoeltje zien, mycela, zegt hij.
De route slingert over het mooie landgoed waarbij ik zo druk ben met foto's maken dat ik fout loop en er nog een slinger bij maak.

Ik kom over het mooie dorpspleintje van Hemmen, langs prachtige vijvers en de ruïnes van het kasteel. De kasteeltuin, een juweeltje, kan ik natuurlijk niet links laten liggen. 

Langs de Linge verlaat ik het landgoed.

Een fijn wandelpad dat ik alweer snel verlaat om over laantjes en tussen weilanden naar Zetten te lopen.

In het centrum van Zetten bekijk ik het aanbod aan restaurantjes: een afhaalpizzeria, twee cafetaria, een lunchroom en een heus restaurant. Dan eerst maar koffie bij de bakker. Lekker op het terras. Na een vroege, maar prima maaltijd loop ik naar het vrienden-op-de-fiets adres. Bert en Olga ontvangen me hartelijk. Olga vraagt direct of ik mee wil eten. Jammer dat ik dat niet wist. We kletsen gezellig waarna ik ga douchen en met de benen hoog. Al met al was het een lange dag. De wandeling was afwisselender dan verwacht en het weer een kadootje.
Morgen naar Nijmegen waar ik van 1986 tot 2006 gewerkt heb. Ik ben benieuwd.