Een korte terugblik en link naar filmpje

Inmiddels is het 2 weken geleden dat ik aankwam in Santiago de Compostela na een lange en indrukwekkende voetreis van 3145 km. Van het begin tot het eind vol waardevolle herinneringen. In 2010 begonnen bij de Sint Jacobskerk in Uithuizen met dagetappes, later werden het (lange) weekenden, weken, 2 weken, veel weken ... 

Ik heb meerdere wandelmaatjes gehad: mijn vader, mijn broers, Miriam. Het begin en het eind heb ik alleen gedaan: de eerste 210 km en de laatste 410 km. En alles was even bijzonder.

Inmiddels ben ik weer 2 weken thuis én aan het werk. Weer helemaal ondergedompeld in het "normale" leven met zijn ups en downs, zoals ook de camino zijn ups en downs gehad heeft (maar vooral heel veel ups).

Wat blijft zijn de herinneringen, de foto's (heel veel foto's) en mijn blog (veilig gekopieerd en aangevuld met persoonlijke herinneringen). En natuurlijk mijn volle stempelkaarten, Compostela en afstandscertificaat.

Ook de mooie filmpjes die Suzanne en Aafke gemaakt hebben zijn prachtige herinneringen geworden. Net als de vertrek- en aankomstfilmpjes van Pauline. Allemaal heel veel dank daarvoor ! Hier is de link naar het filmpje over de laatste 410 km:

https://walkforchromosome6.blogspot.com/2019/10/video-last-400-km-to-santiago.html 
(even plakken en kopieren in je browser)

Ik word iedere keer weer heel blij als ik dat laatste filmpje zie. Wat heb ik genoten ! De natuur, cultuur, ontmoetingen, gesprekken, het simpelweg onderweg zijn ...

Eigenlijk is het niet uit te leggen. Ik kan iedereen aanraden ooit in zijn leven eens een paar weken camino te doen. Een fantastische ervaring.

Zelf heb ik iets gedaan wat niemand van mij verwacht had. Ik heb als een blijvende herinnering, een tatoeage van een kleine schelp op mijn linker enkel (die van de peesontsteking) laten zetten in Santiago. Mijn kinderen vinden het stoer, Peter vroeg of het pijn deed (ja, best wel), zelf vind ik hem met de dag mooier. Een mooi symbool om me met elke stap te herinneren aan de lessen van de camino: we zijn allemaal onderweg, met ups en downs, met allemaal een eigen doel, maar het wordt zoveel mooier en gemakkelijker als je open staat voor elkaar. Kindness is the strongest power.

Een laatste dankjewel aan iedereen die mee gewandeld heeft, mee gelezen heeft (ontzettend fijn om te weten dat er zoveel mensen in gedachten met je mee lopen), en gedoneerd hebben. Een dank je wel aan mijn mede-camino-gangers die naar me geluisterd hebben, tips gegeven hebben, hun verhalen met mij gedeeld hebben of met wie ik samen gelachen heb. Vooral een dankjewel aan hen die mijn sponsoractie onder vrienden en familie gedeeld hebben (in vele talen). Een dankjewel aan alle hospitaleros en vrijwilligers, hun welkom was vaak hartverwarmend. Een dankjewel voor het achter-de-schermen sponsorteam. Een zeer welgemeend dankjewel aan mijn baas, die me een sabbatical gaf. En tot slot een lief dankjewel aan Peter, die me de ruimte én aanmoediging gaf om te gaan.