En we trainen verder, genietend van prachtig weer ….

Na de gezellig wandeling met Miriam vanuit Utrecht afgelopen zaterdag, stond er voor de zondag erna weer een wandeling met mijn vaste wandelclubje op het programma. We zijn bezig met het langste natuurpad van Nederland en dit keer liepen we 20,5 km van Papenvoort naar Hooghalen. Een prachtige route. Ik weet niet of het door het wat te lage tempo of het twee dagen achter elkaar lopen kwam, maar ik was die zondagavond best wel moe. En dus was het voornemen om dit weekend weer twee dagen te lopen.

Zaterdag moest Peter voor het NK cross duatlon naar de piramide van Austerlitz. Hij zette me bij Nijkerk af langs de LAW 15, het Westerborkpad. Deze volgde ik tot in het centrum van Amersfoort. Het grootste deel van dit stuk route ging over fietspad langs de spoorbaan. Het was oersaai. Dat vonden de fietsers kennelijk ook, want er werd nauwelijks gegroet. Het werd pas mooi bij de prachtige stadspoort van Amersfoort. Het oude centrum is werkelijk een plaatje. Ik heb koffie gedronken met een heerlijk verse croissant (om ook dat te oefenen) op een verstopt terrasje langs één van de grachtjes. Vanuit het centrum volgde ik de Heiligenbergerbeekroute: langs een fraaie waterpoort, door het stadpark, langs de Heiligenbergerbeek en uiteindelijk een parkachtig bos in. Na het kruisen van de A28 (voetbrug ten zuiden van Leusden) wordt de route echt mooi met afwisselend bos, drassige gebieden en heide. Mijn tweede rust is met uitzicht op een mooi ven. Op een gegeven moment verlaat ik de route om op mijn gps naar de piramide te lopen. Het wordt er alleen maar mooier en stiller op. Wat een mooi stuk natuur. Ik ben precies op tijd bij de piramide om de prijsuitreiking van de duatlon mee te maken: Peter is Nederlands kampioen in zijn leeftijdsgroep. 22,7 km gelopen.

Zondag, vandaag, ga ik met mijn vader lopen. We starten om 10 uur op station Amersfoort en lopen de Lange Duinen wandeling naar Hollandsche Rading. Het blijft droog en zonnig. Ook dit is een prachtige afwisselende route. De zandverstuivingen zijn indrukwekkend. Onze eerste koffiepauze is na een uur lopen. Een stuk verder is een bankje met een mooi uitzicht op de zandverstuiving waar we ook even kort van genieten. Dwars door de zandverstuiving en over veel bospaden gaat het verder, waarbij we door een ruitertocht veel paarden tegen komen. De volgende rust blijft lang uit door een gebrek aan bankjes, maar gelukkig hebben mensen aan de rand van een bos zelf een rustplek gecreëerd waar we dankbaar gebruik van maken. Het dennenbos heeft nu plaats gemaakt voor loofbos en al snel komen we in de buurt van ons einddoel. Even voor 15 uur zijn we op station Hollandsche Rading na 22,1 km lopen. We treinen samen naar Utrecht, waarna we ieder in een tegenovergestelde richting verder reizen.

Komend weekend wil ik nog een flinke 30-plusser lopen. En de inhoud van mijn rugzak kritisch bekijken. Ik wil hem echt lichter hebben. Het dragen gaat vrij goed, maar een beetje minder gewicht maakt het gewoon plezieriger.

Hieronder wat foto’s van dit weekend.