12-6-2024 Jacobspad Amsvorde: Utrecht-Meerkerk, 27 km (379 km, 15 dg)

Ook nu weer beginnen we de dag met een royaal en gezellig ontbijt. En ook nu zijn we nog maar goed en wel op pad of het begint te regenen. Dus toch weer de regenkleding aan. Gelukkig duurt dat vandaag maar even.

Langs de Vaartsche Rijn verlaten we Utrecht.

Zo zag de Vaartsche Rijn er vroeger uit (muurschildering):

De hele wandeling wordt gekenmerkt door lopen langs water. Water dat we meestal links van ons hebben, maar soms ook even rechts.

Als we het Amsterdam-Rijnkanaal zijn overgestoken 

komen we in Jutphaas, nu onderdeel van Nieuwegein. Het wordt tijd voor koffie. We zien een bankje voor de pastorie van de Sint Nicolaas kerk. 

We bekijken eerst even de kerk.

Daarna lopen we naar het bankje. We besluiten even aan te bellen bij de pastorie omdat een bordje aangeeft dat ze s ochtends open zijn. Een vriendelijke mevrouw doet open maar kan helaas de stempel niet vinden. Daarom schrijft ze maar wat in onze credencials.

Na de koffie lopen we verder langs kasteel Rijnhuizen,

oldermolen Oudegein,

het kanaal "de Doorslag "

en het park Oudegein tot we een woonwijk doorsteken naar het pontje over de Lek.

Na het pontje lopen we Vianen binnen door de Lekpoort.

Een stukje verder staat het stadhuis.

Aan de andere kant van het oude centrum hebben we zicht op de stadsmuur.

Daarna zoeken we het Merwedekanaal op dat we zo'n 10 km mogen volgen.

De Bolgerijensebrug, een draaibrug, staat zo'n 3 maanden open. Gelukkig hoeven we daar niet overheen.

Dan komt Meerkerk in't zicht.

Met de Bonkmolen, een wipwatermolen.

We blijven het kanaal volgen tot we bij ons vrienden op de fiets adres zijn dat aan het kanaal gelegen is. Met een zeer welkom biertje nemen we plaats in de serre op de 1e etage met magnifiek uitzicht op kanaal en landerijen daar achter.

We eten lekker vanavond mee en laten het ons goed smaken. Heerlijk om daarvoor niet op pad te hoeven, want met 27 km was ook dit weer een flinke tippel.

Overweging van de dag:

Waar heb je met je (volhardend en geinspireerd) onderzoek voor gezinnen de meeste impact gehad, denk je?

Oef, lastige vraag. Het vinden van het CHD7 gen als oorzaak voor CHARGE syndroom was uiteraard heel belangrijk omdat het veel duidelijkheid gaf voor ouders en onderzoek naar het syndroom stimuleerde. Maar het vinden van dat gen was zeker niet alleen mijn verdienste.

De Europese richtlijn voor Phelan-McDermid syndroom is natuurlijk heel belangrijk voor de kwaliteit van zorg. De leken versie geeft gezinnen veel houvast.

Ik heb zelf ervaren hoe belangrijk het voor ouders van een kind met een ultra zeldzame chromosoom 6 afwijking is dat er iemand is die ze net dat beetje meer kan vertellen, een aantal kinderen kent met hetzelfde, bereidt is van hun ervaringen te leren. Ouders voelen zich dan minder alleen staan, meer gesteund en meer serieus genomen. Dat geeft meer vertrouwen in de toekomst.

Leuk dat je me volgt via deze blog! Als je wilt bijdragen aan mijn actie voor genetische zorg in Suriname, kijk dan even bij mijn profiel voor meer informatie. Doneren doe je hier: Genetica in Suriname