De laatste voorbereidingen: nog 2 weken !

En dan gaat de tijd ineens heel hard. Natuurlijk razend-druk op werk om alles goed achter te laten zodra ik voor 3 maanden off-line ga. Promovendi en studenten die hun artikelen en verslagen voor 1 april af moeten hebben, het zoveel mogelijk afronden van patiëntenwerk om mijn collega’s zo min mogelijk te belasten, zorgen dat de Surinamezaken goed lopen, nog even snel een subsidieaanvraag de deur uit …

Maar tussendoor ook heel leuke dingen. De chromosoom-6-projectgroep is druk met de sponsoractie, waar ik me zo min mogelijk mee bemoei. Af en toe krijg ik een opdracht van ze: een interview geven, poseren voor foto’s, figureren in een video, wat inhoudelijke input …
Maar ze bereiden het zo goed voor dat het mij amper tijd kost. En de bedoeling is dat ik er na 1 april helemaal niets meer van merk. Tenslotte is het primaire doel van de sabbatical en mijn camino het aan mezelf toekomen. Genieten van de weg en de ontmoetingen, ruimte voor overpeinzingen en me bezinnen op mijn persoonlijke weg.
Bij deze een welgemeend dankjewel voor Aafke, Pauline, Miriam, Kate en Suzanne (die een heel leuk filmpje heeft gemaakt). Hun werk kun je zien op: http://www.chromosome6.org/walkforchromosome6 en https://walkforchromosome6.blogspot.com/

Tja, en dan de voorbereiding op de camino zelf. De afgelopen weekenden een paar keer getraind. Daarbij ook zo nat geworden dat ik besloten heb om toch maar zo’n foeilelijke regenponcho met rugzakuitsparing aan te schaffen. Hup, weer ruim 3 ons bagage erbij. Maar met regenjasje aan en regenhoes over de rugzak kwam de regen tussen jas en rugzak en werd de binnenkant van de rugzak aan de rugzijde kleddernat.

Gisteren mijn rugzak ingepakt met echt alles dat ik mee wilde nemen: exact 10 kilo zonder dagrantsoen. Minder lukte echt niet. De weersvoorspelling geeft nog erg koude nachten aan over 2 weken in Zuid-Frankrijk, dus een extra laagje kleding is wel nodig.

Vandaag nog een flinke training met alle weertypen: zon, regen en heel veel wind. Het ging goed. Veel ooievaars en uitlopende struiken gezien. Het gaat echt een keer lente worden.

Ik kijk reikhalzend uit naar 1 april. Nog even een eindsprintje …