12 april 2019, dag 11: Osserain - Ostabat, 25 km (249km)

De weersvoorspelling is goed en we hebben zalig geslapen. Na een goed ontbijt met door Pascal zelfgemaakte jam en een eitje, en een door hemzelf ontworpen stempel in onze credencial gaan we weer op pad.

Al snel klimmen we omhoog over een prachtig bospad dat ons naar een belangrijke grenssteen uit 1395 brengt (zie foto). Daarna lopen we licht heuvelend door een open akkerlandschap. Het loopt lekker door. Het is heiig, maar de zon wordt  steeds krachtiger. Na anderhalf uur een perfect bankje tegen de buitenmuur van een boerderij.

Tot onze verrassing stuiten we na een geleidelijke afdaling ineens weer op een voetpad over een oud spoorwegtalud. Heerlijk weer even vlak lopen. Het duurt een kleine 2 km en dan komen we aan in Saint Paleis, een aardig stadje waar net een markt is. Lekkere broodjes bij de bakker en in het zonnetje op een plein lunchen. Banaantje mee voor onderweg.

En dan begint het echte werk. We klimmen door een bos flink omhoog. Fantastische uitzichten, maar hard werken. Uiteindelijk komen we op een top met een kunstwerk (zie foto) en fantastisch panorama.

We dalen af over een mooi pad tussen weilanden. We komen in het gehucht Hiriburia waar bij de stele van Gibraltar drie routes naar Compostela samen komen. Daarna moet er weer heel flink geklommen worden naar de top van een heuvel (300m) met kapel en formidabel zicht op de Pyreneeën, maar helaas te vaag voor een foto.

We dalen af naar het dorp Harambeltz en beginnen dan aan onze laatste klim door het bos van Ostabat. Ostabat is een authentiek dorpje met een kleine winkel. Onze pelgrimsherberg ligt 1,5 km na het dorp. Op weg erheen belanden we in een kudde schapen.
Tot onze verrassing zijn er maar liefst 10 pelgrims in deze herberg.