14-10-2021 Corsica: rondwandeling vanuit Ota, 18 km
14 oktober 2021 - Porto, Frankrijk
Vandaag gaan we weer een flinke wandeling doen met ruim 1000 te klimmen meters. We zetten de auto aan de rand van het dorp Ota (340m) en lopen naar de wandelroute. We zullen eerst een stuk van de bekende Mare e Monti route lopen. Al snel klimmen we Ota uit.
We hebben voortdurend zicht op de Ortu, die we eergisteren beklommen, aan de andere kant van de Aitone vallei.
En langzaam maar zeker zien we Porto in de diepte verdwijnen.
Het pad gaat steeds meer klimmen. Grotendeels op goed lopende grote keienpaden.
Maar heel af en toe is het een beetje klauteren.
De route buigt uit de Aitone vallei het Vitrone ravijn in.
Bij een bronnetje vullen we onze waterflessen.
Uiteindelijk komen we in een wat vlakker stuk uit op een brede bosweg.
Door een storm van enkele jaren geleden zijn veel bomen omgewaaid.
De bosweg klimt nog even flink door totdat we op de bergpas Bocca di Larata (1104m) zijn.
We wandelen nu tussen kastanjebomen, waarvan de oogst begonnen is.
De route stuurt ons vervolgens over een smal bospad naar beneden. Het is goed opletten op tekens en steenmannetjes.
Het pad daalt flink, na het bos door lage struiken die soms het pad minder goed zichtbaar maken. We komen in de kloof van de Lonca, maar zien de rivier pas als we een heel eind verder zijn. Het pad heeft een aantal hindernissen.
Ook is niet altijd duidelijk welke kleur een bepaalde route heeft.
Het licht is mooi op de bergen aan de andere kant van de vallei.
Eindelijk zien we de Lonca.
Inmiddels zijn we weer aan het klimmen richting de kleine col Crete de Pinzu.
Vlak voor de Crete de Pinzu zien we een steenbok (zie video). Eerder hadden we al een geelgroene toornslang langs het pad gezien, maar die liet zich niet fotograferen.
Dan bereiken we de Crete de Pinzu (670m)
Na de col gaan we weer flink afdalen. Nu hebben we zicht op zowel het ravijn van de Lonca als van de Spelunca. Ver in de diepte zien we de twee bruggen waar beide rivieren en hun kloven samen komen.
We dalen verder af tot in Ota waar we onszelf belonen met ijs en koud drinken. Mijn GPS geeft 18 km en 1100 hoogtemeters aan. We hadden fantastisch weer, het pad was op een paar stukken na goed te belopen en de uitzichten waren weer fenomenaal. De steenbok was de kers op de taart. Zie bij video's.
