25-9-2018 Monfaucon - Pineuilh, 17 km

Tien graden is toch behoorlijk koud als je in een tentje twee meter boven de grond slaapt. Een extra laagje aan en diep in de slaapzak gekropen. De rest van de kleding als kussen gebruikt. Het ontbijt bestaat uit de uit Mussidan mee genomen beschuiten (met ververlopen houdbaarheidsdatum), jam en water. Er is echt niets op deze overigens best mooie camping (alleen in juli en augustus valt er meer te beleven).
Om 9 uur vertrekken we na een valse start, omdat Miriam haar stokken was vergeten. We hebben vandaag maar een korte etappe en doen het dus rustig aan.
In het eerste plaatsje, Monfaucon, vragen we aan een oude man naar de boulangerie in de hoop op koffie. Hij wijst ons naar een broodautomaat, maar daar komt alleen stokbrood uit. Er is in het dorp ook geen bar-tabac. Als we uitleggen dat we vooral koffie zoeken, neemt hij ons mee naar binnen. Terwijl we aan de keukentafel praten met een oude vrouw, warmt hij koffie op in een steelpannetje. Hij doet dat keurig want de koffie smaakt prima, en het biscuitje ook. Ik neem rustig het jaren 30 interieur in me op terwijl Miriam het dialect en gemompel van de lieve oude besjes probeert te verstaan.
We wandelen verder over een rustig bosweggetje, dalen af naar een feeëriek beekje en klimmen weer omhoog. Daarna komen we weer tussen de wijngaarden met werkelijk prachtige uitzichten. De extra laagjes kleding kunnen weer uit, de zon doet goed haar best.
Op onverharde weggetjes klimmen we naar de molen La Rouquette met rondom een formidabel uitzicht. Na een volgende molen dalen we steil af over een smal, rotsig paadje naar de rivier la Dordogne. Deze volgen we Port Sainte Foy in. De kerk is dicht, zoals alle kerken die we vanmorgen zagen.
We steken de Dordogne over en gaan Sainte Foy la Grande bekijken. Het stadje heeft een opvallend recht stratenpatroon, maar wel mooie oude huizen. Eigenlijk is het architectonisch een rommeltje, maar ik maak toch veel foto's. Het centrale plein heeft mooie arcades, de vvv zit in een mooi pand en de markthal heeft lelijke pilaren onder een mooi dak. De paraplu's in de rue Victor Hugo zijn grappig. En zo rekken we onze tijd, omdat we pas om 17 uur bij ons overnachtingsadres ten zuiden van de stad terecht kunnen.
We worden hartelijk ontvangen door Patricia en na een zalige douche zitten we heerlijk in de tuin.